Τελικά ο κάθε άνθρωπος έχει τον «τύπο» του, όπως επιβεβαιώνουν Αμερικανοί επιστήμονες, καθώς οι εμπειρίες μας φαίνεται πως επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό τις προτιμήσεις μας στο αντίθετο φύλο.Σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση Current Biology, οι προτιμήσεις που αφορούν στα χαρακτηριστικά του προσώπου είναι σε ποσοστό περίπου 50% διαφορετικές για κάθε άνθρωπο. Παράλληλα, η υποκειμενική άποψη που έχει κάθε άνθρωπος για την έννοια της ομορφιάς καθορίζεται σε μεγάλο βαθμό με βάση τις πρότερες εμπειρίες του.«Εάν σας ζητούσαν να βαθμολογήσετε μια σειρά από πρόσωπα και μου ζητούσαν και εμένα να βαθμολογήσω τα ίδια πρόσωπα, θα συμφωνούσαμε περίπου κατά 50%», δηλώνει ο ερευνητής Τζέρεμι Γουίλμερ, επίκουρος καθηγητής Ψυχολογίας στο Κολλέγιο Γουέλσλι της Μασαχουσέτης.Στο πλαίσιο της έρευνας, αρχικά ζητήθηκε από περίπου 35.000 ανθρώπους να βαθμολογήσουν μια σειρά από πρόσωπα βάσει του πόσο ελκυστικά τα θεωρούσαν. Παλαιότερες έρευνες έχουν υποδείξει ότι σε γενικές γραμμές θεωρούμε ελκυστικά τα συμμετρικά πρόσωπα, ωστόσο η παράμετρος αυτή εξηγεί μόνο κατά το ήμισυ τις προτιμήσεις μας.Για να αιτιολογηθεί το υπόλοιπο 50%, κατά τη δεύτερη φάση της έρευνας μελετήθηκαν οι προτιμήσεις 547 ζευγαριών μονοζυγωτικών διδύμων και 214 ζευγαριών διζυγωτικών διδύμων. Στόχος ήταν να μελετηθούν άτομα με παρόμοιο γενετικό υπόβαθρο τα οποία μεγάλωσαν στο ίδιο περιβάλλον, ώστε να διαπιστωθεί σε ποιο βαθμό η ίδια η φύση και η ανατροφή επηρεάζουν τα «γούστα» κάθε ανθρώπου.Εάν τα γονίδια παίζουν πράγματι σημαντικό ρόλο, θα περίμενε κανείς τα μονοζυγωτικά δίδυμα (αδέρφια προερχόμενα από το ίδιο ωάριο) να έχουν περίπου τις ίδιες προτιμήσεις, ενώ στα διζυγωτικά δίδυμα (αδέρφια προερχόμενα από διαφορετικά ωάρια) οι αποκλίσεις θα έπρεπε να είναι μεγαλύτερες. Από την άλλη, εάν ο ρόλος του περιβάλλοντος είναι πιο σημαντικός από το γενετικό υπόβαθρο, τα δίδυμα γενικώς θα παρουσιάζουν ομοιότητες στις προτιμήσεις τους, δεδομένου ότι γεννιούνται και μεγαλώνουν στο ίδιο περιβάλλον.«Διαπιστώσαμε ότι ακόμη και στα μονοζυγωτικά δίδυμα οι διαφορές είναι αρκετά μεγάλες», δηλώνει ο Γουίλμερ, κάτι που υποδεικνύει ότι δεν ισχύει καμία από τις δύο παραπάνω θεωρίες. Η πιο πιθανή εκδοχή είναι πως οι προσωπικές εμπειρίες του κάθε ανθρώπου διαμορφώνουν τις προτιμήσεις του και, δεδομένου ότι οι εμπειρίες αποτελούν ένα είδος «υπογραφής» για τον κάθε άνθρωπο, κατ’ επέκταση και οι προτιμήσεις αποκλίνουν ακόμη και μεταξύ ατόμων που, θεωρητικά, μοιάζουν πάρα πολύ είτε εξωτερικά είτε σε επίπεδο ανατροφής και περιβάλλοντος.Η νέα μελέτη δεν διευκρινίζει ποιες είναι ακριβώς οι εμπειρίες που καθορίζουν τα γούστα μας, ωστόσο παλαιότερες έρευνες έχουν υποδείξει ότι, για παράδειγμα, πρόσωπα που έχουμε συσχετίσει με θετικές και ευχάριστες έννοιες (ένας αγαπημένος φίλος, ο πρώτος έρωτας κ.λπ.) καταλήγουν να ταυτίζονται με την ομορφιά και κατά συνέπεια άλλα πρόσωπα που μοιάζουν με αυτά θεωρούνται εξίσου ελκυστικά. Παράλληλα, έχουμε την τάση να θεωρούμε πιο ελκυστικά πρόσωπα που δεν αποκλίνουν πολύ από τα πρόσωπα που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε γύρω μας. Για παράδειγμα, ένας Έλληνας είναι πιο πιθανό να θεωρήσει ελκυστικό το πρόσωπο ενός Ιταλού ή ενός Ισπανού σε σύγκριση με το πρόσωπο ενός Κινέζου.Η έρευνα φαίνεται πως επιβεβαιώνει το πόσο υποκειμενική είναι η ομορφιά και πόσο σημαντικές είναι οι εμπειρίες τις ζωής ως προς τη διαμόρφωση των προσωπικών μας προτιμήσεων.
Αφήστε μια απάντηση