Το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω Με το πέρας των “εκλογών” παρωδία που διεξήγαγε το Τουρκικό Προξενείο στην Ξάνθη, ας κάνουμε μερικές σημαντικές παρατηρήσεις. Λένε ότι ψήφισαν περίπου 7.000 άτομα επί συνόλου τουλάχιστον 35.000. Ο αριθμός είναι πολύ μικρότερος καθώς ψήφισαν και 10χρονα παιδιά μέλη οικογενειών που φαίνονται να χαμογελούν σε φωτογραφίες, ενώ καταγγέλθηκε ότι προσμετρήθηκαν και ψήφοι από το εξωτερικό (!). Σε τέμενος που χωρά 100 άτομα, φέρονται να ψήφισαν 500 (!) ενώ το γελοίο του πράγματος είναι ότι μετρήθηκαν χέρια και όχι ψήφοι. Η πίεση και ο εκβιασμός που ασκήθηκε στην μειονότητα για να συμμετάσχει, ήταν μεγάλη. Παρά το ότι υπήρχαν και άλλοι ενδιαφερόμενοι (τρείς) δεν τους επετράπη να είναι υποψήφιοι προφανώς για να μην χαθεί ο έλεγχος με την καταγραφή των ψήφων. Δημοκρατικό θα έλεγα, στα πρότυπα της Τουρκικής Δημοκρατίας προφανώς. Εν πάσει περιπτώσει, το 15% της μειονότητας ΔΕΝ εξέλεξε αντιπροσωπευτικό θρησκευτικό ηγέτη.   Μετά την επανορθωτική δήλωση Mπουρχάν Μπαράν (βουλευτή του ΚΙΝΑΛ) και ο έτερος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ζεϊμπέκ Χουσείν απείχε από την διαδικασία, αφού το κόμμα του πήρε ρητή και απερίφραστη θέση υπέρ της νομιμότητας. Τέλος, η συνάντηση της Ντόρας Μπακογιάννη με τους νόμιμους Μουφτήδες προχθές, έστειλε σαφές μήνυμα σε όλους τους κατοίκους της Θράκης. Το θλιβερό είναι ότι ο δήμαρχος Μύκης Ντελή Χουσείν Ριτβάν ήταν ο μόνος που εκτέθηκε, στηρίζοντας την προσπάθεια του Προξενείου. Το να μην έχει διαβάσει την συνθήκη της Λωζάνης, είναι αναμενόμενο. Η άγνοια όμως και η πολιτική ανωριμότητα για έναν πολιτικό είναι καταδικαστική για τον Δήμο του και όσους τον επέλεξαν. Οντας ο ίδιος εκλεγμένος από τον λαό, υιοθετεί μια παράνομη πρακτική εκλογής, πυροβολώντας τα πόδια του. Αραγε τί θα έλεγε σε έναν πολιτικό του αντίπαλο αν, αμφισβητώντας την δική του εκλογή ως Δήμαρχο, έλεγε ότι αντί των θεσμοθετημένων εκλογών με ψήφους και κάλπη, θέλει να εκλεγεί δήμαρχος από τα καφενεία δια βοής ή με ανάταση των χεριών; Μπορεί να αντιληφθεί άραγε τι σημαίνει απείθεια έναντι των νόμων, τι σημαίνει οργάνωση παράνομων διαδικασιών και διέγερση σε αμοιβαία διχόνοια και ανυπακοή;   Θλιβερή επίσης και η συμμετοχή του Προέδρου του Συλλόγου Επιστημόνων Μειονότητας γιατρού κου Μπαλτατζή Χουσείν, ενός μορφωμένου ανθρώπου που υποτίθεται εκπροσωπεί επιστήμονες. Ολες αυτές οι αμφιλεγόμενες προσωπικότητες – μαριονέτες και εξαρτημένοι του Τούρκου Προξένου, δεν έχουν καταλάβει ότι το 1995 πέρασε ανεπιστρεπτί. Σήμερα έχουν αλλάξει τα δεδομένα. Η μειονότητα αναπτύχθηκε, ωρίμασε, έχει αντιληφθεί ότι το παρόν και η εξέλιξη προσπέρασε όλους αυτούς τους δεινόσαυρους που επιμένουν προξενικά επειδή βολεύει την τσέπη τους, επειδή σαν άβουλα ανθρωπάκια εξαρτώνται από τον κάθε διπλωμάτη που μοιράζει εκατομμύρια και προτρέπει σε ανυπακοή και απείθεια ενάντια στο κράτος τους. Μουφτήδες όπως και Επισκόπους δεν εκλέγει ο λαός, δεν είναι πολιτικοί, ούτε συμπεριφέρονται ως πολιτικοί. Το κράτος ψηφίζει νόμους και οι πολίτες τους εφαρμόζουν. Μπορεί ένας νόμος να μην αρέσει σε πολλούς, μπορεί π.χ η πανεπιστημιακή αστυνομία να συναντά αντιδράσεις, στο τέλος όμως θα εφαρμοστεί γιατί ψηφίστηκε από την πλειοψηφία των βουλευτών που εξέλεξε ο λαός, γιατί έτσι λειτουργεί η δημοκρατία. Το μήνυμα της χθεσινής μέρας ήταν σαφές. Η μειονότητα κοιτά στο μέλλον και δεν τρώει λωτούς που προκαλούν αμνησία, ούτε την ενδιαφέρουν τα παιχνίδια της τουρκικής διπλωματίας και των υποχείριων της, καθώς είναι προσηλωμένη στον καθημερινό μόχθο της, στο μέλλον των νέων παιδιών της. Η Πολιτεία καλείται να αφουγκρασθεί, να νιώσει, να κατανοήσει τους προβληματισμούς της και να δώσει λύσεις, ουσιαστικές, να δείξει εμπιστοσύνη, να αναδείξει νέους ανθρώπους από το ντόπιο δυναμικό που θα αλλάξουν τα δεδομένα προς το καλύτερο. Το Μουσουλμανικό Συμβούλιο υπό τον Πρωθυπουργό για άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων της μειονότητας, που εξαγγέλθηκε αλλά δεν υλοποιήθηκε θα είναι μια απάντηση ότι η Πολιτεία στηρίζει με έργα και όχι με λόγια. Οσο για την υπόλοιπη Ελλάδα, θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι η Θράκη δεν είναι τόπος εξορίας, δεν είναι πεδίο άσκησης ακροδεξιών και ακροαριστερών ακροβατισμών, δεν υπάρχει χώρος για προβοκάτορες, ούτε για πολύξερους φοβικούς εθνοσωτήρες, αλλά ένας ευλογημένος τόπος όπου χριστιανοί και μουσουλμάνοι διαβιούν αρμονικά και πολιτισμένα, συνεχίζοντας την ιστορία των προγόνων τους που το 1923 επέλεξαν την τότε Ελληνική Διοίκηση για να ενταχθούν στο υπό νέα διαμόρφωση, ελληνικό κράτος. Η απαραίτητη προϋπόθεση για να αντιμετωπισθούν με επάρκεια και πληρότητα τα προβλήματα της Θράκης, είναι η γνώση. Όταν μάθουμε ολοκληρωμένα και με αντικειμενικότητα τι συμβαίνει στην Θράκη, ποιοι κατοικούν στην Θράκη, όταν διαβάσουμε και κατανοήσουμε την ιστορία των ανθρώπων της, τότε θα έχουμε κάνει το πρώτο βήμα για να λύσουμε τις εκκρεμότητες του παρελθόντος, τότε θα τελειώσουμε οριστικά με τους σκελετούς από την ντουλάπα. Στέργιος Γιαλάογλου – Δικηγόρος