“Αγαπητοί συνάδελφοι,    Ασκήσαμε το προηγούμενο διάστημα κριτική στη διοίκηση που, μέσω του Συμβουλίου Διοίκησης, επιχειρεί να ανανεώσει τη θητεία της για πολλοστή φορά. Η κριτική μας εστιάστηκε κυρίως στην προχειρότητα με την οποία λαμβάνονται στρατηγικές αποφάσεις, την αδιαφάνεια σε σχέση με τα κριτήρια με τα οποία κατανέμονται οι ρόλοι, οι πιστώσεις και οι χώροι, και τη λογοδοσία, που είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη.    Πού καταστρώνονται τα στρατηγικά σχέδια του ΔΠΘ για την κατανομή των 5ετών πιστώσεων από το Εθνικό Πρόγραμμα Ανάπτυξης, για τις θέσεις νέων μελών ΔΕΠ στα Τμήματα ή τις ανάγκες των Τμημάτων κατά προτεραιότητα, πριν έρθουν ως defacto αποφάσεις χωρίς εισήγηση στη Σύγκλητο; Πού διανέμονται οι τόσο υψηλές κρατήσεις των έργων και των μεταπτυχιακών προγραμμάτων, αφού δεν είναι ανταποδοτικές στους Επιστημονικά Υπεύθυνους και τα Τμήματα; Γιατί, παρά τις υπέρογκες κρατήσεις, το ΔΠΘ δε χρηματοδοτεί μετακινήσεις των μελών ΔΕΠ τουλάχιστον σε κάποια σημαντικά διεθνή συνέδρια; Ποιος ακριβώς είναι ο στρατηγικός σχεδιασμός για την αξιοποίηση των αποθεματικών του ΕΛΚΕ; Με ποια κριτήρια διανέμονται οι χώροι στο Κέντρο Αριστείας που ακόμη δεν άρχισε να χτίζεται; Με ποια κριτήρια να αξιολογήσουμε το έργο του ΕΛΚΕ και εντέλει, γιατί υστερεί τόσο δραματικά το πανεπιστήμιό μας στα διεθνή έργα;    Τα αναπάντητα ερωτήματα δεν εξαντλούνται εδώ. Ποιος ακαδημαϊκός σχεδιασμός του ΔΠΘ υπαγόρευσε να δοθούν λιγότερες (0) πιστώσεις για μέλη ΔΕΠ στην καταπονημένη (λόγω covid και αποχωρήσεων) Ιατρική και (4) νέες θέσεις στο τμήμα των Πολιτικών Μηχανικών, το οποίο την ίδια ώρα παραχωρούσε με «δωρεά» στο ΑΠΘ δικές μας θέσεις ΔΕΠ; Γιατί αποδυναμώνονται σε προκλητικό βαθμό τα τμήματα της Ορεστιάδας με εσωτερικές μετακινήσεις; Πού έχουν “κρύψει” οι αρμόδιοι τις μελέτες βιωσιμότητας για τα νέα Τμήματα που πρότειναν, όπως αυτά των Τοπογράφων και Ορυκτών Πόρων; Πώς είναι δυνατόν να επιδιώκουμε την ίδρυση νέων Τμημάτων με μηδενική πιθανότητα επιβίωσης τη στιγμή που Τμήματά μας με περισσότερους από 130 φοιτητές ανά έτος λειτουργούν υπό εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες χάρη στον εθελοντισμό και τον ηρωισμό των μελών ΔΕΠ; Γιατί εξαιρούνται αυτά τα Τμήματα από κάθε είδους στήριξη;     Γιατί, παρά την γενναία χρηματοδότηση της Περιφέρειας (26 εκατομμύρια ευρώ σε 3 χρόνια) υποβλήθηκαν στην Περιφερειακή Αριστεία (περίπου) μόνο όσες προτάσεις τελικά εγκρίθηκαν; Γιατί υπάρχει τόσο δυσανάλογη κατανομή στα Τμήματα, ειδικά των πόρων χαμηλού ανταγωνισμού της Περιφέρειας (προτάσεις με σχεδόν βέβαιη χρηματοδότηση) που δεν αντανακλά τις παραδοσιακές επιδόσεις τους σε συνθήκες υψηλού ανταγωνισμού; Μήπως απορρυθμίζεται ο ανταγωνισμός από φίλτρα έγκρισης υποβολής προτάσεων και απόπειρες συντονισμού της έρευνας από τον ίδιο τον φορέα υλοποίησης ή αδιαφορούν τα μέλη ΔΕΠ για τη χρηματοδοτούμενη έρευνα ακόμα και όταν η πιθανότητα χρηματοδότησης αγγίζει το 90%; Οι προσχεδιασμένες γραφειοκρατικές συγχωνεύσεις της έρευνας οδηγούν συχνά σε αποκλεισμούς ή  παραγκωνισμούς μελών ΔΕΠ αλλά και Τμημάτων ή σε αλλοιώσεις ερευνητικών προδιαγραφών και δεν συνιστούν αποδεκτό διαχειριστικό κανόνα της έρευνας. Σύντομα η Περιφέρεια θα επενδύσει εκ νέου τις ελπίδες ανάπτυξης της στο πνευματικό κεφάλαιο του ΔΠΘ. Το  ερευνητικό αποτύπωμα του Πανεπιστημίου μας πρέπει να προκύψει αυστηρά ως αποτέλεσμα καθολικής προσπάθειας και επαρκούς ανταγωνισμού, που εγγυάται την ποιότητα, με βάση τα διεθνή πρότυπα. Αυτό συνιστά υποχρέωσή μας προς την τοπική κοινωνία.    Η αξιοκρατία, η διαφάνεια και η λογοδοσία υποβαθμίζονται, όταν κυριαρχεί η νοοτροπίατης παρέας· ακόμη και όταν η παρέα είναι μεγάλη, δεν μας χωράει όλους και δεν αρκεί για να θέσει το πανεπιστήμιο στη σωστή ακαδημαϊκή τροχιά. Προκειμένου το Συμβούλιο Διοίκησης να εγγυηθεί αυτή την τροχιά, θα πρέπει οι υποψήφιοι για τη θέση του Συμβουλίου να πληρούν τρεις βασικές προϋποθέσεις:    Η πρώτη προϋπόθεση είναι να υπερασπίζονται αποτελεσματικά τα συμφέροντα του Πανεπιστημίου. Αυτό δεν είναι σε θέση να το εγγυηθούν οι υποψήφιοι που επί θητείας τους το Πανεπιστήμιο αποτέλεσε (σύμφωνα με την ορολογία στα επίσημα έγγραφα) “τον παθόντα”, οικονομικά, ακαδημαϊκά και ηθικά – αλλά αυτοί δεν αντέδρασαν.     Η δεύτερη προϋπόθεση είναι αυτή της συναδελφικότητας. Οι υποψήφιοι επιβάλλεται να είναι σε θέση να υπερασπιστούν τους συναδέλφους τους, ώστε αυτοί να μη γίνονται έρμαια στις αυταρχικές διαθέσεις και συμπεριφορές όσων καταχρώνται την εξουσία τους. Άνθρωποι που σιωπούν μπροστά στην αδικία δεν είναι κατάλληλοι για τη θέση.    Η τρίτη προϋπόθεση είναι η ανιδιοτέλεια. Αυτή προϋποθέτει μια κοινωνική ευαισθησία αλλά και έναν αυθεντικό και εγγενή ερασιτεχνισμό στην άσκηση διοίκησης από καθηγητές πανεπιστημίου με ακαδημαϊκά κυρίως καθήκοντα.  Υποψήφιοι που επιμένουν να προσφέρουν μονίμως στη διοίκηση θυσιάζοντας προφανώς μονίμως τα ακαδημαϊκά τους καθήκοντα, δεν είναι κατάλληλοι για τη θέση.Αγαπητοί συνάδελφοι,     στο Πανεπιστήμιό μας οι περισσότεροι συνάδελφοι απαιτούν οι αποφάσεις της διοίκησης να είναι θεσμικές – ακόμα και όταν είναι φιλική προς αυτούς η διοίκηση.  Επιθυμούν να λειτουργεί το πανεπιστήμιό μας με ακαδημαϊκά πρότυπα στην πράξη – όχι στα λόγια· να λογοδοτεί η διοίκηση πραγματικά – όχι εικονικά στην προεκλογική της πραγματικότητα· να υπάρχουν διαφανή ακαδημαϊκά κριτήρια για κάθε επιλογή και απόφαση – όχι τετελεσμένα γεγονότα και σιωπηρές αποφάσεις.     Υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που αδικούνται καθημερινά από την μεθοδευμένη προχειρότητα της διοίκησης που ευνοεί την απουσία διαλόγου και λογοδοσίας. Υπάρχουν και πολλοί συνάδελφοι που δεν ανέχονται να ευνοούνται οι ίδιοι, όταν υπάρχουν συνάδελφοί τους που αδικούνται ή παραγκωνίζονται και απαιτούν να έχουμε όλοι ευκαιρίες να πάμε μπροστά με τον σωστό, ακαδημαϊκό τρόπο· όχι μόνο κάποιοι, με οποιονδήποτε τρόπο. Σε αυτούς τους συναδέλφους απευθυνόμαστε πρωτίστως, προκειμένου να τους εκπροσωπήσουμε στο Συμβούλιο Διοίκησης”.Αλίκη Φίσκα, καθηγήτρια ΙΑΤΡΙΚΗΣΒασίλης Τσαουσίδης, καθηγητής ΗΜ&ΜΥΒίβιαν Μάλλιου, καθηγήτρια ΤΕΦΑΑΘανάσης Καραφύλλης, καθηγητής ΠΤΔΕΆλκης Δερβιτσιώτης, καθηγητής ΝΟΜΙΚΗΣΑλίκη Φίσκα. Είναι Καθηγήτρια πρώτης βαθμίδας του Τμήματος Ιατρικής του ΔΠΘ. Απόφοιτος του ΔΠΘ, ιατρός, Παθολογοανατόμος, υπηρετεί το ΔΠΘ ως μέλος ΔΕΠ από το 2000 ως σήμερα. Από το 2015 είναι Διευθύντρια του Εργαστηρίου Ανατομίας και του Εργαστηρίου Κλινικής Ανατομίας του Τμήματος και Υπεύθυνη του μαθήματος Ιστορίας της Ιατρικής. Από το 2015 διευθύνει το ΠΜΣ «Κλινική – Χειρουργική Ανατομία», που ξεκινά φέτος τον 5ο  κύκλο μαθημάτων του. Ιδρυτικό μέλος του Γραφείου Εκπαίδευσης με έντονη δράση στην οργάνωση και το συντονισμό του έργου του Τμήματος Ιατρικής και μέλος της Επιτροπής Προγράμματος Σπουδών έχει, εκτός των άλλων δραστηριοτήτων, επιμεληθεί τον Εσωτερικό Κανονισμό Προγράμματος Προπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Ιατρικής. Από το 2021 είναι Διευθύντρια του Μουσείου Ιστορίας της Ιατρικής του ΔΠΘ. Έχει επιμεληθεί και συγγράψει περισσότερα από 10 βιβλία, έχει επιβλέψει 4 διδακτορικές και 13 μεταπτυχιακές διατριβές, έχει 107 ξενόγλωσσες επιστημονικές δημοσιεύσεις σε διεθνή περιοδικά, με περισσότερες από 1100 αναφορές και h-index=18 (google scholar).Βασίλης Τσαουσίδης. Είναι καθηγητής πρώτης βαθμίδας στο Τμήμα ΗΜ&ΜΥ του ΔΠΘ από το 2008. Γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1966 στη Δράμα, σπούδασε Εφαρμοσμένα Μαθηματικά στο ΑΠΘ και εκπόνησε τη Διδακτορική του Διατριβή στα Δίκτυα Υπολογιστών στο Πανεπιστήμιο Humboldt του Βερολίνου (1995). Εργάστηκε ως καθηγητής στις Η.Π.Α, στα πανεπιστήμια SUNY Stony Brook (NY) και Northeastern (Boston). Διετέλεσε επισκέπτης καθηγητής στο ΜΙΤ. Ήταν επιστημονικά υπεύθυνος για τα διεθνή ερευνητικά έργα UMOBILE, SPICE και SPACE DATA ROUTERS, διετέλεσε μέλος της συντακτικής επιτροπής στα διεθνή επιστημονικά περιοδικά ΙΕΕΕ Transactions on Mobile Computing, Computer Networks και Ad Hoc Networks. Έχει ολοκληρώσει την επίβλεψη 2 διδακτορικών διατριβών στην Αμερική και 13 διδακτορικών διατριβών στην Ελλάδα. Διετέλεσε εσωτερικό μέλος στο Συμβούλιο Ιδρύματος του ΔΠΘ (2013-2016). Αμέσως μετά τη διάλυση του Συμβουλίου, τον Οκτώβριο του 2016 η διοίκηση του ΔΠΘ κατήγγειλε και διέκοψε τα διεθνή ερευνητικά του έργα και διέλυσε την πολυπληθή ερευνητική του ομάδα, με βάση ψευδή στοιχεία που παρουσίασε στη Σύγκλητο. O κ. Τσαουσίδης συνεχίζει να διευθύνει επιστημονικά σημαντικά διεθνή ανταγωνιστικά έργα.Παρασκευή (Βίβιαν) Μάλλιου. Είναι καθηγήτρια πρώτης βαθμίδας στο ΤΕΦΑΑ του ΔΠΘ. Έχει διατελέσει Διευθύντρια του τομέα «Άσκηση και υγεία» για περισσότερο από 15 χρόνια. Είναι Διευθύντρια του ΠΜΣ «Λειτουργική Διαχείριση Τραυματισμών σε αθλητές και ασκούμενους» από το 2018 έως και σήμερα. Έχει εμπειρία διδασκαλίας σε όλα τα επίπεδα της εκπαίδευσης. Έχει διαχειριστεί προγράμματα με χρηματοδότηση από την ΕΕ και από ιδιώτες. Παρουσιάζει μεγάλο ερευνητικό, εφαρμοσμένο και επιστημονικό δημοσιευμένο έργο. Έχει πραγματοποιήσει περισσότερες από 400 ελληνικές και ξενόγλωσσες επιστημονικές ανακοινώσεις και 80 ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις με περισσότερες από 3600 αναφορές και h index =32 (google scholar).Θανάσης Καραφύλλης. Είναι καθηγητής πρώτης βαθμίδας στο Π.Τ.Δ.Ε. του ΔΠΘ. Είναι Πρόεδρος του ΠΤΔΕ από το 2020 έως σήμερα, Διευθυντής του Π.Μ.Σ. «Στελέχη εκπαίδευσης στις Επιστήμες της Αγωγής» από το 2014 έως σήμερα, ενώ διετέλεσε Διευθυντής του Τομέα Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του ΠΤΔΕ τη διετία 2015-17 και Διευθυντής του Παραρτήματος της ΑΣΠΑΙΤΕ Σαπών για την Παιδαγωγική και Διδακτική Επάρκεια από το 2015-2021. Υπηρετεί το γνωστικό αντικείμενο «Επιστήμες της Αγωγής με έμφαση στην Ιστορία της Εκπαίδευσης» και τα επιστημονικά ενδιαφέροντά του σχετίζονται με την Ιστορία της νεοελληνικής εκπαίδευσης, της Παιδαγωγικής και της τοπικής εκπαιδευτικής Ιστορίας. Έχει συγγράψει βιβλία και δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και πρακτικά Συνεδρίων την Ελλάδα και στο εξωτερικό.Άλκης Δερβιτσιώτης. Είναι καθηγητής πρώτης βαθμίδας στην Νομική Σχολή. Είναι Διευθυντής του Τομέα Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής εκ νέου, θέση στην οποία υπηρέτησε επίσης για αρκετά χρόνια κατά το παρελθόν. Διετέλεσε Πρόεδρος του Τμήματος Αγροτικής Ανάπτυξης, επί Πρυτανείας κ. Ρέμελη, στην Ορεστιάδα για δύο έτη και κατά τη διάρκεια της θητείας του το Τμήμα έγινε αυτοδύναμο. Διδάσκει στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών «Δημοσίου Δικαίου και Πολιτικής Επιστήμης» της Νομικής Σχολής του ΔΠΘ από την αρχή της λειτουργίας του. Είναι συγγραφέας πολλών επιστημονικών μελετών και βιβλίων.