(Παρουσίαση βιβλίου του Αλ. Κοντού «Αγροτική πολιτική στην πράξη», ΑΘΗΝΑ-ΕΒΕΑ 16.12.20220)Παρουσιάστηκε το βιβλίο του Αλέκου Κοντού στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών παρουσία πλήθους κόσμου, του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή στην κυβέρνηση του οποίου ο συγγραφέας ήταν Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης ο οποίος και προλόγισε την έκδοση και του πρώην Πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Το παρόντες ήταν επίσης δεκάδες Βουλευτές και στελέχη του αγροτικού χώρου και της αγοράς.Το βιβλίο παρουσίασαν οι παρακάτω:Δρ. Ευριπίδης Στυλιανίδης, Βουλευτής Ροδόπης – πρώην Υπουργός, Αν. Καθηγητής Νομικής Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου.Δρ. Χρήστος Αυγουλάς, Ομότιμος Καθηγητής Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Γ. Γ. Υπουργείου Αγροτικής Αναπτυξης.Ανδρέα Δημητρίου, πρόεδρος ΑΠΣΙ «Η Πίνδος», Αντιπρόεδρος ΕΘΕΑΣ.Νίκος Φιλιππίδης, δημοσιογράφος MEGA και εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ.Την εκδήλωση συντόνισε ο δημοσιογράφος Γιώργος ΑυτιάςΤο βιβλίο κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ.Στην παρέμβαση του ο Ευριπίδης Στυλιανίδης τόνισε αναλυτικότερα:«Στις αρχές του πολέμου της Ουκρανίας, ο πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν δημόσια προέβλεψε τον κίνδυνο, την ενεργειακή κρίση να την ακολουθήσει μια μεγαλύτερη διατροφική κρίση.Τα πρώτα γεγονότα που τον δικαίωσαν, ήταν ο αποκλεισμός των λιμανιών της Ουκρανίας, που εμπόδισε τη μεταφορά σιτηρών στη διεθνή αγορά και κυρίως στην αγορά της Βορείου Αφρικής.Ιδιαίτερα η Αίγυπτος εξαρτάται κατά 85% από τα σιτηρά του ρωσικού και του ουκρανικού κάμπου που μαζί παράγουν πάνω από το 40% της παγκόσμιας παραγωγής.Μια επισιτιστική κρίση σε μια χώρα με τα χαρακτηριστικά της Αιγύπτου, θα την τίναζε στον αέρα οικονομικά και πολιτικά. Θα ανέτρεπε την εσωτερική πολιτική ισορροπία δίδοντας ξανά χώρο στους Αδελφούς Μουσουλμάνους και θα έστελνε εκατομμύρια μετανάστες προς την Ευρώπη, δημιουργώντας ένα παγκόσμιο καταστροφικό ντόμινο.Αυτό άλλωστε πήγε να εκμεταλλευτεί και η Τουρκία με τη διαμεσολάβηση, που επιχείρησε προκειμένου να αναβαθμίσει τη διπλωματική της υπεραξία σε Ανατολή και Δύση.Αυτό ίσως οφείλει να αξιοποιήσει όμως και η Ελλάδα, μετατρέποντας τον έναν τουλάχιστον από τους 3 μεγάλους κάμπους της χώρας, το Θρακικό κάμπο, με κατάλληλες πολιτικές, σε εγγυητή της εθνικής στρατηγικής διατροφικής αυτάρκειας και βασικό τροφοδότη των αναγκών της Ευρωπαϊκής αγοράς.Μια αντίστοιχη αγωνία εκδήλωσε πολύ νωρίτερα το 2012, ο ειδικός συντάκτης του περιοδικού The Economist, John Parker, στη συλλογική μελέτη «Ο κόσμος το 2050», όταν έθετε τον προβληματισμό «Ο πληθυσμός της γης είναι βέβαιο ότι θα αυξηθεί. Είναι όμως η γη έτοιμη για τις επιπτώσεις;» Είναι η γη έτοιμη να τον θρέψει;Όντως χρειάστηκαν 250.000 χρόνια για να φτάσει η ανθρωπότητα 1 δις κατοίκους, ένας αιώνας για να φτάσει τα 2 δις το 1927 και άλλα 33 χρόνια για να φτάσει τα 3 δις. Σήμερα είναι πάνω από 7 δις και η πρόβλεψη για το 2050 είναι 9 δις.Οι επιπλέον άνθρωποι θα εντείνουν τον ανταγωνισμό για την τροφή. Ο κόσμος θα χρειαστεί να παράξει 70% περισσότερα τρόφιμα. Αυτό είναι εφικτό αν σκεφθεί κανείς, ότι τις 4 προηγούμενες δεκαετίες η παραγωγή δημητριακών αυξήθηκε κατά 250%.Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης σύγχρονης αναπτυξιακής στρατηγικής στον πρωτογενή τομέα.Σε αυτήν ακριβώς την αγωνία έρχεται να απαντήσει υπό την Ελληνική οπτική η μελέτη από τις εκδόσεις ΜΙΝΩΑΣ, του συμπατριώτη μου, άξιου συναδέλφου στο Κοινοβούλιο και στην Κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή και καλού φίλου Αλέξανδρου Κοντού, με τίτλο:«ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ»Ο Αλέκος Κοντός είναι από τους πολύ λίγους εναπομείναντες Έλληνες πολιτικούς που συνδυάζει τη θεωρητική γνώση του πρωτογενούς τομέα με την πρακτική εμπειρία, μια που ως παιδί καπνοπαραγωγών μεγάλωσε σε αγροτικό περιβάλλον.Σπούδασε οικονομικά, εργάστηκε και κυρίως πολιτεύτηκε αντλώντας βιώματα και αξίες από τη σχολή του μεγάλου Έλληνα Πολιτικού, Αρχηγού του Αγροτικού κόμματος, Αλέξανδρου Μπαλτατζή.Βαθύς γνώστης του αγροτικού κινήματος ως πρόεδρος του Συνδέσμου Αγροτικών Συνεταιριστικών Οργανώσεων και Επιχειρήσεων Ελλάδας, επιτυχημένο διευθυντικό στέλεχος της Συνεταιριστικής ‘Ενωσης Καπνοπαραγωγών Ελλάδας που την εκτίναξε στην πρώτη θέση στη Ν. Α. Ευρώπης συνάπτοντας σημαντικές εξαγωγικές συμφωνίες με διεθνείς κολοσσούς, όπως η αμερικανική Philip Morris και τέλος επιτυχημένος Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης στην Κυβέρνηση Κ. Καραμανλή με εξαιρετικά και μετρήσιμα αποτελέσματα στην αναδιάρθρωση των παραγωγών και στην εκτίναξη των εξαγωγών αγροτικών προϊόντων.Το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης συνήθως τις τελευταίες δεκαετίες χαρακτηρίζονταν ως τροχονόμος αγροτικών επιδοτήσεων και διαχειριστής συνδικαλιστικών απαιτήσεων.Ο Αλέκος κατάφερε ουσιαστικά να αναβαθμίσει το ρόλο του σε κυρίαρχο, διαβλέποντας εγκαίρως τις εξελίξεις.Ενίσχυσε τις ευρωπαϊκές συμμαχίες της Ελλάδας. Συνέβαλε στη διαμόρφωση σύγχρονων Κοινών Αγροτικών Ευρωπαϊκών Πολιτικών. Προστάτεψε τη μεγάλη αγάπη του, τους καπνοπαραγωγούς, σε μια εποχή που βάλλονταν από παντού.Παράλληλα προώθησε την αναδιάρθρωση των παραγωγών και τη δημιουργία εναλλακτικού εισοδήματος στους αγρότες από ενεργειακούς πόρους και αγροτοτουρισμό.Στάθηκε δίπλα στον αγρότη διότι μπορούσε να τον νιώσει, να τον στηρίξει και να τον καθοδηγήσει κερδίζοντας την εμπιστοσύνη του.Η πράσινη ανάπτυξη με θετικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα, η γεωργία ακριβείας με τις ψηφιακές τεχνολογίες, η συμβολαιακή γεωργία που πρώτη με επιτυχία οργάνωσε η ΣΕΚΕ ως λύση για την αντιμετώπιση της πολυδιάσπασης του κλήρου, η δημιουργία σύγχρονων υποδομών για την ορθολογική αξιοποίηση των υδάτινων πόρων, η παραγωγή βιοκαυσίμων, η στήριξη της κτηνοτροφίας, η προώθηση των βιολογικών προϊόντων, η οργανωμένη παροχή σύγχρονης τεχνογνωσίας προς τους αγρότες με τα Τοπικά Κέντρα Αγροτικής Ανάπτυξης, αποτελούν μερικές μόνο από τις εκσυγχρονιστικές παρεμβάσεις του Αλέκου Κοντού.Ο Αλέκος πιστεύει ότι μπορεί να φαίνεται στατιστικά, ότι η πρωτογενής αγροτική παραγωγή καλύπτει μόλις το 4,5% του ΑΕΠ, στην πραγματικότητα όμως η συνεισφορά είναι πολύ μεγαλύτερη στην εθνική μας οικονομία, διότι μόνο στην κεντρική και βόρειο Ελλάδα μαζί με την σχετιζόμενη μεταποιητική βιομηχανία, τα εμπορικά δίκτυα και τις αγροτοτουριστικές υπηρεσίες ξεπερνά το 40%.Εντοπίζει τη μεγάλη σημασία του πρωτογενούς τομέα για τη προσέλκυση νέων στην περιφέρεια με ότι σημαίνει αυτό για την ισόρροπη ανάπτυξη και την εθνική ασφάλεια της ακριτικής Ελλάδας.