Οι γάτες και οι σκύλοι στο σπίτι δεν αποκλείεται να μειώνουν τον κίνδυνο εμφάνισης τροφικών αλλεργιών στα παιδιά, σύμφωνα με νέα μελέτη, ωστόσο υπάρχουν αρκετές μεταβλητές που πρέπει να εξεταστούν περαιτέρω, υπογραμμίζουν ειδικοί αλλεργιολόγοι.Επιστήμονες από την ιατρική σχολή της Φουκουσίμα ανέλυσαν τα στοιχεία χιλιάδων παιδιών που γεννήθηκαν στην Ιαπωνία μεταξύ 2011 και 2014, εξετάζοντας τον στατιστικό συσχετισμό της ύπαρξης κατοικίδιων ζώων με την εκδήλωση διατροφικών αλλεργιών στα παιδιά.Ο Οκάμπε Χισάο και συνάδελφοί του εστίασαν στις οικογένειες που είχαν κατοικίδια πριν και αμέσως μετά τη γέννηση ενός παιδιού, και στις τροφικές αλλεργίες που εκδήλωναν τα παιδιά στα πρώτα τρία χρόνια της ζωής του. Οι ερευνητές εξέδωσαν τα αποτελέσματα στο επιστημονικό περιοδικό Plos One.Από τις 66.000 περιπτώσεις που εξέτασαν, το 22% είχε γεννηθεί σε σπίτι με κατοικίδιο και, ως εκ τούτου, είχε εκτεθεί σε μικρόβια και δυνητικά αλλεργιογόνα που σχετίζονται με τα κατοικίδα.Όπως διαπίστωσε η επιστημονική ομάδα, τα παιδιά που μεγάλωσαν σε σπίτι με σκύλο, εμφάνισαν αλλεργίες που σχετίζονται με αυγά, γάλα και ξηρούς καρπούς σε ποσοστό μικρότερο από τον μέσο όρο του γενικού πληθυσμού. Όσοι ανήλικοι είχαν μεγαλώσει με γάτες, φαίνεται πως είχαν οργανισμό πιο ανεκτικό στα αυγά, το σιτάρι και τη σόγια.Παιδιά των οποίων οι γονείς είχαν χελώνες δεν φάνηκαν να επηρεάζονται καθόλου από τη συμβίωση, ενώ στα παιδιά που είχαν μεγαλώσει σε σπίτι με χάμστερ, η αλλεργία στους ξηρούς καρπούς ήταν σε υψηλότερο ποσοστό από το μέσο όρο.Προς το παρόν, πάντως, η εικόνα παραμένει ασαφής. «Μια ενδεχομένως σημαντική παρατήρηση είναι ότι η έκθεση πριν όσο και μετά τον τοκετό ήταν απαραίτητες για να εμφανιστούν οι παρατηρούμενες επιδράσεις. Καμία από τις δύο, από μόνη της, δεν ήταν επαρκής», σχολιάζει στο αφιέρωμά του ο Economist. «Ενδεχομένως, κρίσιμος είναι ο χρόνος γύρω από τη γέννηση, διότι τότε πιστεύεται ότι αναπτύσσεται το μεγαλύτερο μέρος της εντερικής χλωρίδας του παιδιού.»Οι «αστερίσκοι»Υπάρχουν μεταβλητές που προκαλούν ασάφεια. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι τα νοικοκυριά που έχουν κατοικίδια ζώα είναι πιθανότερο να ζουν στην ύπαιθρο, κοντά δηλαδή σε άλλες πηγές παραγόντων που διεγείρουν το ανοσοποιητικό σύστημα. Και, όπως παρατηρεί ο Δρ. Τόμας Μαρς, παιδιατρικός αλλεργιολόγος στο πανεπιστήμιο Kings College του Λονδίνου, οι οικογένειες που είναι επιρρεπείς σε αλλεργίες είναι λιγότερο πιθανό να έχουν κατοικίδια ζώα. Αυτά τα γεγονότα, και όχι η παρουσία των ζώων συντροφιάς, μπορεί να εξηγήσουν – τουλάχιστον εν μέρει – τα αποτελέσματαΓια την επιβεβαίωση ή τη διάψευση της τελευταίας ιαπωνικής έρευνας, θα χρειαστεί περαιτέρω μελέτη.