Πολύ συχνά, στην καθημερινότητά μας,  συμβαίνουν ατυχήματα ή ξαφνικές αδιαθεσίες που μας φέρνουν μπροστά σε μια δύσκολη, αλλά πολύ σημαντική θέση: να παράσχουμε τις πρώτες βοήθειες σε κάποιον, μέχρι να φθάσει η ιατρική βοήθεια, προκειμένου οι πάσχοντες να διατηρηθούν στη ζωή και να μην επιδεινωθεί η κατάστασή τους.Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβουμε ότι οι πρώτες βοήθειες δεν αποσκοπούν στην τελική θεραπεία, η οποία γίνεται πάντα στο κατάλληλο νοσοκομείο και από συγκεκριμένο αλλά ένα πρώτο βήμα περιορισμού της επιδείνωσης της κατάστασης της υγείας του εκάστοτε ασθενή.Γι’ αυτό, κάθε ένας που δίνει τις πρώτες βοήθειες θα πρέπει να:διατηρεί τον αυτοέλεγχό τουενεργεί υπό συνθήκες ασφάλειας τόσο για τον ίδιο όσο και για τον πάσχοντακαλεί εξειδικευμένη βοήθειαμην κάνει κινήσεις που θα προκαλέσουν μη αναστρέψιμη βλάβηΠώς, όμως, θα μπορέσετε να δώσετε τις πρώτες βοήθειες σε κάποιο άτομο που βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση;Όπως επισημαίνει το Εθνικό Κέντρο Άμεσης Βοήθειας, η εκτίμηση της κατάστασης του πάσχοντα γίνεται σύμφωνα με μια σειρά ενεργειών, που είναι:έλεγχος του αεραγωγούέλεγχος για ύπαρξη αναπνοήςέλεγχος της κυκλοφορίας του αίματοςνευρολογικός έλεγχοςέκθεση και προστασία από το περιβάλλονΓονατίζουμε πάντα δίπλα στον ασθενή, αφαιρούμε τυχόν αντικείμενα που μπορούν να προκαλέσουν ατύχημα και τον τοποθετούμε  σε ύπτια θέση, βεβαιώνοντας ότι τα πόδια του είναι σε ευθεία γραμμή.Προσπαθούμε να τον γυρίσουμε προς τη μεριά μας, διατηρώντας τη βατότητα του αεραγωγού και καλούμε το 166 ή το 112, αναφέροντας το πρόβλημα και την κατάσταση του ασθενούς.Ανά τακτά χρονικά διαστήματα, ελέγχουμε αν διατηρεί φυσιολογική αναπνοή.Σε περίπτωση που δεν υπάρχει ανταπόκριση, ξεκινάμε την Καρδιοπνευμονική Αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ), ελέγχοντας εάν ο αεραγωγός είναι ανοικτός.Όταν ο πάσχοντας παρουσιάζει απώλεια συνείδησης, η γλώσσα που είναι βαρειά και προσφύεται στην κάτω γνάθο, πέφτοντας προς τα πίσω λόγω της βαρύτητας.Αφού κάνουμε ανάσπαση της κάτω γνάθου με τον δείκτη και το μέσο δάκτυλο της παλάμης στο οστέινο τμήμα της και μια μικρή έκταση της κεφαλής, βάζουμε το άλλο μας χέρι στο μέτωπο τουασθενή και εξετάζουμε εάν:ανεβοκατεβαίνει ο θώρακαςβγαίνει αέρας από τη μύτη και το στόμαΨάχνουμε πάντα για κανονικές αναπνοές, καθώς οποιοσδήποτε παράξενος θόρυβος θεωρείται ανακοπή αναπνοής.Οι θωρακικές συμπιέσεις γίνονται στη μεσότητα του θώρακα, στο στέρνομ βάζοντας το ένα χέρι πάνω και άλλο, πλέκοντας τα δάκτυλα των χεριών μας και κάνοντας συμπιέσεις, με το βάρος του σώματος μας, ακολουθώντας έναν ρυθμός 100 -120 λεπτών σε βάθος 5 – 6 εκατοστών.Μετά από 30 θωρακικές συμπιέσεις, αφήνοντας μεταξύ των μαλάξεων ίσο χρόνο χαλάρωσης, ξεκινούμε τις εμφυσήσεις δυο φορές.