Σε πεδίο συζήτησης και συχνά… αντιπαράθεσης έχει μετατραπεί ο όρος βουλεύτρια, λέξη που χρησιμοποιείται σε μια προσπάθεια πάταξης του σεξισμού και της υποτίμησης των ατόμων βάσει του φύλου.Παλαιότερα, ο τυπικός όρος που χρησιμοποιούνταν ήταν ο/η βουλευτής, με τις γυναίκες να είναι υποχρεωμένες να προσαρμόζουν λέξεις και έννοιες που δεν δημιουργήθηκαν, για να εκφράσουν το επάγγελμά τους και, κατ’ επέκταση μια κοινωνική ανάγκη.Σύμφωνα με τους γλωσσολόγους, μεταξύ των οποίων και του Γιώργου Μπαμπινιώτη, ο όρος είναι αποδεκτός γλωσσολογικά και γλωσσικά.Η παραγωγή των θηλυκών επαγγελματικών ουσιαστικών γίνεται με τα επιθήματα όπως τα –ίνα, -τρια και -ίσσα (αρχιτεκτόνισσα, καθηγήτρια), με τον Μανώλη Τριανταφυλλίδη να ορίζει – από γλωσσολογική σκοπιά – ότι τα παραπάνω παράγωγα είναι καθόλα σύμφωνα με τις αρχές της δημοτικής.Άλλωστε, όπως και η κοινωνία, έτσι και η γλώσσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός, που εξελίσσεται, γεννώντας νέους όρους, ικανούς να εκμηδενίσουν επιστημονικά την όποια μορφή σεξισμού στον δημόσιο και τον επίσημο λόγο.
Αφήστε μια απάντηση