Έχω καταλήξει ότι οι άντρες είναι σαν τα εσώρουχα. Και σας εξηγώ ευθύς αμέσως το γιατί:Όταν είσαι πολύ μικρή δεν ξέρεις τι σου ταιριάζει και δοκιμάζεις μάλλον άχαρα και άκομψα εσώρουχα τα οποία δεν είναι του τύπου σου. Πειραματίζεσαι.Στη συνέχεια, αυτό που νομίζεις ότι σου ταιριάζει είναι τα πολύ πρόστυχα, πολύ έξαλλα πολύ προκλητικά εσώρουχα με λίγο ύφασμα και πολλές υποσχέσεις.Έρχεται όμως η ωριμότητα, στην οποία ξέρεις πλέον τί θέλεις. Εκεί αντιλαμβάνεσαι πως το σώμα σου και η διάθεσή σου παίζουν ρόλο για το τί εσώρουχο θα φορέσεις. Και επιλέγεις κάτι κομψό, άνετο και σέξυ.Όσο για αργότερα, τότε το μόνο σίγουρο είναι πως θα αναζητήσεις ένα εσώρουχο που δε θα σε προδώσει ποτέ.Για σκεφτείτε το. Κάπως έτσι δε διαλέγουμε και τους άντρες;H συμβουλή μου είναι να μην συμβιβάζεστε. Και ειδικά σε βασικά θέματα όπως η επικοινωνία και το sεx.Άντρες που βλέπετε ότι δεν πρόκειται να απογαλακτιστούν οικειοθελώς απο τη μάνα τους και συμπεριφέρονται σαν υπερφυσικοί μπέμπηδες σίγουρα δεν είναι έτοιμοι για καμμία ουσιαστική σχέση με γυναίκα.Άντρες που συμπεριφέρονται στο sεx ατομιστικά και κοιτούν αποκλειστικά τη δική τους ευχαρίστηση και όχι τη δική σας, δε θα αλλάξουν ποτέ. Κι αν δεν ταιριάζεις στο sεx με κάποιον δε θα ταιριάξεις και στα υπόλοιπα. Πραγματικός άντρας είναι αυτός που πρώτα φροντίζει να ικανοποιήσει τη γυναίκα του και μετά τον εαυτό του. Το να μην ξέρει ή να μην ενδιαφέρεται ο άλλος να σας χαϊδέψει, να σας φιλήσει, να σας ερεθίσει και να σας ετοιμάσει για μια ερωτική εμπειρία, αφήστε το, δώστε του μια πλαστική κούκλα του sεx να εκτονωθεί και εξαφανιστείτε.Και τέλος, η επικοινωνία. Κι όταν λέω επικοινωνία, δεν είναι ούτε οι κλισέ καλημέρες ούτε οι υποχρεωτικές κλήσεις. Είναι η πραγματική, η ουσιαστική επικοινωνία που ένα ζευγάρι επιθυμεί να έχει. Να θέλουν να μοιράζονται τα πάντα, να γελάνε, να μιλάνε με έναν δικό τους κώδικα και να συνεννοούνται με τα μάτια. Αν ο άλλος είναι συναισθηματικά αυτιστικός και δε θέλει τίποτα από τα προηγούμενα, θα είσαι δυστυχισμένη.
Αφήστε μια απάντηση