Γράφει ο Παναγιώτης Πεντζουρίδης, Δημοσιογράφος – Γενικός Διευθυντής Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων.Ημουν νιος και γέρασα… Αυτό ισχύει για την ιστορία των ταξιδιών που κάνουν θρακιώτες αλλά και άλλοι Έλληνες κάτοικοι των όμορων περιοχών, σε Τουρκία και Βουλγαρία για ψώνια!Δεν είναι κάτι καινούριο και απορώ, γιατί ο κάθε εμπορικός σύλλογος ή επιμελητήριο αντιδρούν σε αυτή τη λογική!Το παιχνίδι έχει χαθεί προ πολλού, σε κάθε περίπτωση για να ανακτηθεί πρέπει να υπάρξουν σοβαρές πολιτικές τοπικής οικονομίας.Γίνομαι πιο συγκεκριμένος και πιο σαφής.Οι αγορές απο την Καβάλα μέχρι και τον Εβρο, είναι εξαιρετικά ακριβές.Οι δικαιολογίες των παρελθόντων ετών, περί ακριβού μεταφορικού δεν ισχύουν, ιδιαίτερα μετά τη δημιουργία της Εγνατίας Οδού και της αναβάθμισης των μεταφορών στην Αν. Μακεδονία και Θράκη.Θα προϊόντα που διατίθεντε, ακόμα και αν είναι εισαγώμενα απο το Τουρκία ή Βουλγαρία, δεν τυγχάνουν καλύτερης τιμής για τον καταναλωτή, αλλά λειτουργεί αυτό υπερ και μόνο υπερ του εμπόρου.Οχι, δεν είμαι κατά του κέρδους του εμπόρου. Το αντίθετο μάλιστα. Συνυπογράφω να έχει κέρδος. Σε ελεύθερη οικονομία βρισκόμαστε.Ομως, δεν είναι δυνατόν, το κέρδος αυτό να λειτουργεί σε βάρος της τσέπης του καταναλωτή. Ο οποίος απεγνωσμένα ψάχνει διέξοδο για να καλύψει τις ανάγκες του.Είναι όμως ευθύνη μόνο του εμπόρου η διαμόρφωση ελκυστικών τιμών;Σαφώς και όχι.Κύρια ευθύνη έχουν οι Σύλλογοι Εμπόρων, τα Επιμελητήρια που δεν πιέζουν την κεντρική διοίκηση για την εφαρμογή ειδικού καθεστώτος τιμών στην Αν. Μακεδονία και Θράκη, λόγω ακριβώς του ανταγωνισμού που υπάρχει απο όμορες χώρες και αγορές.Ευθύνη επίσης έχει η Περιφέρεια αλλά και οι Δήμοι, που όλοι αυτοί εισπράττουν απο τον κάθε έμπορο, άμεσα ή έμμεσα, αγνοώντας το αν αυτός πετυχαίνει τζίρους για να ανταπεξέλθει στην έμμεση φορολογία.Και στο τέλος, βεβαίως και όλα καταλήγουν, στο Κράτος των Αθηνών, που δεν δημιουργεί ανταγωνιστικές εμπορικές ζώνες, με απαλλαγές φόρων, μείωση ή κατάργηση του ΦΠΑ, για να μπορεί να σταθεί οικονομικά η κάθε τοπική κοινωνία.Συνεπώς, αν όλοι απλά διαμαρτυρόμαστε, έτσι για να βγαίνουμε απο την υποχρέωση επειδή τα μέλη του Εμπορικού Συλλόγου φωνάζουν και ψάχνουν λύσεις απο μόνοι τους, τότε αυτό δεν είναι συντονισμός για ένα καλύτερο αύριο.Η ανάπτυξη της κάθε τοπικής οικονομίας, χρειάζεται σχεδιασμό, χρειάζεται οργάνωση, διεκδίκηση και σαφώς έναν “τοπικό μάνατζερ” που θα συντνονίζει την όλη κατάσταση και θα προβάλλει τις τοπικές αγορές.Το να ψωνίζω απο την αγορά μου, δεν μπορεί να είναι ένα απλό σλόγκαν, μία απλή ανακοίνωση.Πρέπει να γίνει συνείδηση. Και για να γίνει συνείδηση, πρέπει να γνωρίζουμε την αγορά μας και αυτή εμάς.Προτείνω λοιπόν, να αφήσουν κάποιοι τα κορκοδείλια δάκρυα, τους αφορισμούς και τις ιαχές, να στρωθούν στη δουλειά και να βρουν τρόπους εξωστρέφειας και όχι κακομοιριάς!Αυτό άλλωστε κάνουν οι αγορές της Βουλγαρίας και της Τουρκίας. Δεν έχουν φθηνά προϊόντα μόνο, αλλά επι της ουσίας επιδοτούν τις εκδρομες εκεί, με χαμηλό κόστος, προκειμένου το όφελος για τον ταξιδιώτη – καταναλωτή να είναι διπλό.Πρότυπο; Σαφώς όχι! Πιο έξυπνοι απο εμάς; Σαφώς και όχι! Τότε;