Μικροί «φάροι» σε λειτουργία πολλές ώρες της ημέρας μέχρι αργά το βράδυ. Πρώτα ανοίγουν, τελευταία κλείνουν, ανά πάσα στιγμή έτοιμα να δεχθούν παραγγελίες, να δώσουν λύσεις καλύπτοντας ελλείψεις, να σταθούν στην νοικοκυρά που κάτι της σώθηκε και δεν το είχε προσέξει, που κάτι λείπει από το τραπέζι της και είναι απαραίτητο να προστεθεί. Που όλο και κάτι χρειάζεται το σπίτι, αλλά πού χρόνος, και διάθεση να τρέχει αλλού.Άντεξαν την πίεση από τα μεγάλα super market και στάθηκαν όρθια. Μπόρεσαν να αποτελέσουν με πολλές ώρες λειτουργίας την διαθέσιμη επιλογή. Ωστόσο, τον τελευταίο καιρό βρίσκονται αντιμέτωπα με κάτι γνώριμο από το παρελθόν, την μείωση της αγοραστικής δύναμης των πολιτών.«Δυστυχώς η κίνηση είναι πολύ πεσμένη, αγγίζει το 60% η πτώση» δηλώνει ο κος Κώστας. Επτά (7) χρόνια τώρα λειτουργεί το δικό του mini market σε γειτονιά της Κομοτηνής. Περιγράφοντας την συμπεριφορά των καταναλωτών, 2,5 χρόνια μετά την εμφάνιση του Covid σημειώνει ότι οι πελάτες πια πραγματοποιούν, όσο μπορούν, λιγότερες αγορές. «Παίρνουν μόνο τα αναγκαία» δηλώνει χαρακτηριστικά και μιλά για το «τεφτέρι» που επέστρεψε για τα καλά. «Το «γράφτα» ακούγεται ολοένα και πιο συχνά» λέει και σημειώνει ότι η εξόφληση του λογαριασμού γίνεται συνήθως στο τέλος μήνα, χωρίς να λείπουν και οι ασυνεπείς, «σπάνια, αλλά συμβαίνει και αυτό» παρατηρεί χαρακτηριστικά γνωρίζοντας πως ένας καλός επαγγελματίας είναι έτοιμος να «απορροφήσει» τα πάντα.«Πώς αντέχετε την πίεση;» τον ρωτήσαμε για να τον ακούσουμε να απαντά ότι τόσο ο ίδιος, όσο και αρκετοί από τους συναδέλφους του με τους οποίους μιλά αναγκάστηκαν να αυξήσουν τις ώρες εργασίας, να μειώσουν προσωπικό, όσοι είχαν, γιατί κυρίως τα μπακάλικα της γειτονιάς είναι οικογενειακές επιχειρήσεις και να συγκρατήσουν, όπου επίσης το μπορούσαν, τις τιμές, χωρίς αυτό να εξαρτάται από τους ίδιους. «Όπου υπήρχαν περιθώρια, το επιχειρήσαμε» είπε χαρακτηριστικά.Παρατηρούν την έλλειψη χρημάτων να συνοδεύει τους πελάτες τους, επαγγελματίες, μισθωτοί, συνταξιούχοι, νοικοκυρές, αλλά και νέοι φοιτητές που όλο και κάτι θα πεταχτούν να πάρουν, κάτι να ζητήσουν, να μετρήσουν κέρματα και να κάνουν την αγορά τους ή –πιο σπάνια- να δώσουν κανονική λίστα με τις παραγγελίες τους πιστεύοντας ότι «μια επιχείρηση στη γειτονιά τους, ένα μπακάλικο ανοικτό», όπως λένε, «θα πρέπει να στηριχτεί».Και εκείνοι εκεί, άλλοτε μόνοι, με έναν υπάλληλο ή με τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς τους να δίνουν τη δική τους μάχη να κρατήσουν την μικρή τους επιχείρηση ανοικτή «τρώγοντας», όταν χρειάζεται, «από το απόθεμα» και, όπως σημειώνουν, «όσο πάει» σε έναν αγώνα καθημερινό να κρατήσουν τη δική τους προσπάθεια ζωντανή.Αξίζει να σημειωθεί ότι το πρώτο επτάμηνο του 2022 τέσσερις επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου τροφίμων άνοιξαν και τρεις έβαλαν λουκέτο στη Ροδόπη αποτυπώνοντας και αριθμητικά την προσπάθεια του χώρου τους, με ένα βήμα μπροστά και σχεδόν ένα πίσω.Πηγή:ΕΡΤ