Οργή και θλίψη, το Δάσος της Δαδιάς θα μας λείψει
| On Air Media Group | News, Περιφέρεια Α Μ Θ | Αφήστε ένα σχόλιο
Περίπου 24 ώρες μετράει -ενώ συντάσσεται το παρόν- η φωτιά στο Εθνικό Πάρκο του Δάσους Δαδιάς. Η φωτιά που ξεκίνησε από τη Λύρα και επεκτάθηκε προς τη Δαδιά είναι ίσως η πιο σοβαρή που έχει αντιμετωπίσει το Εθνικό Πάρκο, αφού «χτύπησε» τον πυρήνα του και αυτό αναμένεται να έχει σοβαρές συνέπειες στο από δω και πέρα μας.Ναι, δεν κινδυνεύουν (προς το παρόν τουλάχιστον) κατοικημένες περιοχές και από ό,τι φαίνεται, δεν θα κινδυνέψουν. Όμως, τα δέντρα; Με ποιο κριτήριο τα δέντρα τίθενται σε δεύτερη μοίρα, άραγε; Αυτά τα δέντρα που συνιστούν το περίφημο Δάσος Λευκίμης Δαδιάς Σουφλίου, που αποτελούν καταφύγιο για απειλούμενα είδη αρπακτικών, που συνιστούν έναν πανευρωπαϊκής σημασίας και προστατευόμενο Δρυμό.Σε ποιον επιτρέπεται να υποβαθμίζει τη σημασία όλων αυτών; Και γιατί του επιτρέπεται; Κακώς του επιτρέπεται. Η κατάσταση στη Δαδιά είναι θλιβερή. Ήδη από το εθνικό οδικό δίκτυο οι πλαγιές απέναντι από τον οικισμό της Λύρας είναι μαυρισμένες και αξιοθρήνητες έτσι που έχουν καταντήσει.Και για το «πιο μέσα», οι αρμόδιοι λένε «δεν έχουμε εικόνα, δεν ξέρουμε τι θα γίνει». Σε λίγο θα ακούμε τα κλισέ τύπου «ήταν πρωτοφανές φαινόμενο», «φταίει η κλιματική αλλαγή», «φταίει η μαύρη μας η μοίρα» και άλλα τέτοια, που θα ήταν αστεία, αν δεν ήταν εκνευριστικά επειδή ακριβώς παίζουν με τη νοημοσύνη μας. Τουλάχιστον ημών που δεν ξεχωρίζουμε τις ζωές σε δίποδες, τετράποδες, πετούμενες ή μη. Και που πιστεύουμε ότι η ζωή δεν επαφίεται μόνο στην ανάσα. Αλλά και στην ανα-πνοή.Το ρεπορτάζ λέει ότι η επιχείρηση κατάσβεσης της φωτιάς είναι πολύ μεγάλη. Και όντως είναι. Σε αυτήν συμμετέχουν πανω από 100 πυροσβέστες, δέκα εναέρια μέσα, ο στρατός, οι δήμοι και πολλοί/ες εθελοντές/τριες. Όμως, τι τα θες, όταν το ίδιο ρεπορτάζ λέει ότι κατά τη διάρκεια της πρώτης νύχτας η φωτιά έκαψε περί τις 3.000 στρέμματα;Και το ίδιο ρεπορτάζ λέει ότι η φωτιά θα σβήσει δύσκολα και μάλλον όχι σε σύντομο χρόνο.Και δεν υπάρχει ρεπορτάζ που να λέει ότι το Δάσος θα αναγεννηθεί από τις στάχτες του. Που, ακόμα κι αν αυτό γίνει, θα υπάρξουν άραγε άνθρωποι να προστατεύσουν τα ανα-γεννημένα; Όταν απαντήσουμε σ’ αυτό, τότε να μιλάμε και για πυροπροστασία. Ως τότε να μιλάμε για διαχείριση κρίσης – κι αυτό όχι με χαμόγελα και κομπορρημοσύνες. Ταπεινά, σεμνά και ει δυνατόν ψιθυριστά.Και, αν γίνεται να ζητάμε και καμιά συγγνώμη από τη Φύση.Που τη βασανίζουμε τόσο σκληρά
Ξάνθη. «Μπούκαραν» σε ίντερνετ καφέ της Κ. Πλατείας και άρπαξαν 3.000 ευρώ!
Η τελευταία προπόνηση του ΑΟΞ για το 2023
Αφήστε μια απάντηση