Κάθε άνθρωπος αναζητά διαφορετικά πράγματα σε ένα σύντροφο. Άλλοι δίνουν προτεραιότητα στο χιούμορ και την αισιόδοξη στάση στη ζωή, ενώ άλλοι αναζητούν πρωτίστως την αξιοπιστία και τη συνέπεια. Αν και οι παράμετροι που θέτει καθένας από εμάς κατά την αναζήτηση πιθανού συντρόφου διαφέρουν, ο τρόπος με τον οποίο αξιολογούμε ένα σύντροφο αποτελεί καθολικό γνώρισμα των ανθρώπινων σχέσεων, υποστηρίζουν ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν σε μελέτη που δημοσιεύουν στην επιθεώρηση Evolution & Behaviors. Όσον αφορά την ικανοποίηση που λαμβάνουμε από μια ερωτική σχέση, έχει λιγότερη σημασία το κατά πόσο ο σύντροφός μας πληροί τα κριτήρια του ιδανικού συντρόφου και περισσότερη το κατά πόσο είναι τουλάχιστον πιο ιδανικός από τους υπόλοιπους διαθέσιμους ερωτικούς συντρόφους γύρω μας, υποστηρίζουν οι Αμερικανοί ερευνητές.Οι ερευνητές θέλησαν να εξετάσουν εάν τα επίπεδα ικανοποίησης από τη σχέση επηρεάζονται περισσότερο από την εκπλήρωση των κριτηρίων του ιδανικού συντρόφου ή από διαφορές στην εκτιμώμενη «αξία» που έχει ο σύντροφος. Για το σκοπό αυτό, πήραν συνεντεύξεις από 259 ενήλικες (119 άντρες και 140 γυναίκες) που διατηρούσαν μόνιμη σχέση για 7,5 χρόνια κατά μέσο όρο. Ζητήθηκε από τους συμμετέχοντες να βαθμολογήσουν τη σημασία 27 γνωρισμάτων, όπως η κατάσταση της υγείας, η καλοσύνη και η εξωτερική εμφάνιση, σε έναν ιδανικό σύντροφο και στη συνέχεια να αξιολογήσουν κατά πόσο οι ίδιοι και ο σύντροφός τους ανταποκρίνονται σε αυτά τα γνωρίσματα.Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν τα στοιχεία ως να υπολογίσουν τον αριθμό των πιθανών ερωτικών συντρόφων για κάθε συμμετέχοντα. Υπολόγισαν επίσης την «αξία» κάθε συμμετέχοντα ως ερωτικό σύντροφο, δηλαδή πόσο επιθυμητός θα ήταν εντός του εύρους των πιθανών ερωτικών συντρόφων, βάσει των προτιμήσεών του, αλλά και την «αξία» του συντρόφου κάθε συμμετέχοντα. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα επίπεδα ικανοποίησης που απολάμβανε κάθε συμμετέχοντας στη σχέση του δεν συσχετίζονταν με το βαθμό στον οποίο ο τρέχων σύντροφος ανταποκρίνεται στην ιδέα του ιδανικού συντρόφου αλλά με το βαθμό στον οποίο ο τρέχων σύντροφος ικανοποιεί σε μεγαλύτερο βαθμό τις προϋποθέσεις που έχουν τεθεί συγκριτικά με τους υπόλοιπους διαθέσιμους ερωτικούς συντρόφους.Παράλληλα, συμμετέχοντες που είχαν χαμηλότερη εκτιμώμενη «αξία» από το σύντροφό τους φάνηκε να είναι αρκετά ευτυχισμένοι στη σχέση τους ανεξάρτητα από το αν ο σύντροφος αυτός πληροί τα κριτήρια του ιδανικού συντρόφου. Με απλά λόγια, η ιδέα που υποστηρίζουν οι ερευνητές είναι ότι οι επιλογές μας στις ερωτικές σχέσεις επηρεάζονται πρωτίστως από τη διαθεσιμότητα «ποιοτικών» συντρόφων στο περιβάλλον μας παρά από τις προτιμήσεις που έχουμε διαμορφώσει για τη σχέση. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο «συμβιβαζόμαστε» με έναν σύντροφο που γνωρίζουμε ότι δεν είναι ο ιδανικός, αρκεί να ξέρουμε ότι τουλάχιστον έχουμε κάνει το καλύτερο δυνατό… deal!«Δεν χρειαζόμαστε έναν ιδανικό σύντροφο για να είμαστε ευτυχισμένοι σε μια σχέση. Αντιθέτως, η ικανοποίηση φαίνεται να προέρχεται, εν μέρει, από την κατάκτηση του καλύτερου διαθέσιμου συντρόφου», αναφέρει ο ερευνητής Ψυχολογίας Daniel Conroy-Beam από το Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν.